Huty is een klein dorpje in een langgerekt dal tussen twee uitlopers van de Hoge Tatra. In het Noordelijk deel van Midden-Slowakije, vlakbij de grens met Polen. Eén weg, één rivier, onmogelijk om te verdwalen. Met een glooiende omgeving en ongerepte natuur. Het dorp is omringd door weiden, uitgestrekte bossen en kleine landbouw gronden.
Kijk eens naar het filmpje: “Valley of Dreams”.

De tijd lijkt er te hebben stilgestaan. De turbulente modernisering heeft er nog nauwelijks toegeslagen. Er is weinig voor nodig om je een eeuw terug in de tijd te wanen. Het leven is er simpel en overzichtelijk, het tempo ligt er weldadig laag. De burgemeesterswoning is de spil van het dorp en de burgemeester vervult een centrale rol in de gemeenschap. Via hem worden de werkvoorziening, de vuilnisophaaldienst, de telefoonaansluiting, de vergunningen en de sociale contacten geregeld.

De Kerk staat – letterlijk en figuurlijk – midden in het dorp. Een prachtige kerk, overigens. Evenals de beide begraafplaatsen, voortdurend getooid in een zee van verse bloemen. Want het geloof en de overledenen worden hoog in ere gehouden. Getuige ook de vele kruisbeelden en monumenten langs de kant van de weg.

Vlak buiten het dorp staan de typische houten huizen, gemaakt van gestapelde lariksbalken met zinken daken. Prachtige, oerdegelijke, karakteristieke woningen, soms honderden jaren oud. Onverwoestbaar, onverslijtbaar. Metersdikke muren houden het huis koel in de hete zomer en weldadig warm in de koude winter.

Ambachtelijke bouwers hebben het bouwmateriaal voor het oprapen en stapelen met hamer en kettingzaag, volgens eeuwenoude traditie de meest schitterende woningen in elkaar. Waarbij en passant ook het lijstwerk, de ornamenten en het meubilair worden meegenomen. Op de houtresten worden  s middags de worsten geroosterd , s avonds het kampvuur ontvlamd en  s nachts de jenever gestookt.